Μέλι, Ελληνικό

Η σύνθεση του μελιού αποτελείται από οπωροσάκχαρο μια ουσία που ανήκει στους υδατάνθρακες, γλυκόζη ή αλλιώς δεξτρόζη που είναι σάκχαρο, νερό και πληθώρα άλλων ζάκχαρων, μετάλλων, βιταμινών, αμινο οξέων και ενζύμων.

Το χρώμα του μελιού και η γεύση του διαφέρει ανάλογα με την βοσκή των μελισών. Η γεύση μπορεί να είναι από πολύ απαλή σε ιδιαίτερα έντνη και το χρώμα μπορεί να είναι από σχεδόν διαφανές ή διαφανές χρυσό σε σκούρο καφέ.

Το μέρος που πετάνε οι μέλισες είναι πολύ σημαντικό για την ακριβή σύνθεση του μελιού. Υπάρχουν δύο βασικά μέρη από τα οποία οι μέλισες μαζεύουν τα απαραίτητα για την παραγωγή του μελιού:

1. Το ένα είναι από τα λουλούδια που συνεπάγεται παραγωγή μελιού νέκταρ.
2. Το άλλο από τα άλλα φυτά συλέγοντας τους φυσικούς χυμούς τους.

Η αντιοξειδοτική δράση του μελιού είναι επιστημονικά αποδεδιγμένη και βοηθά στην κυταρική αναδόμηση του ανθρώπινου οργανισμού καθώς επίσης το μέλι διατηρήται στο χρόνο (μέλι σε τάφους των φαραώ που έχει δοκιμαστεί από αρχαιολόγους θεωρήθικε μη-αλλιωμένο).

Ιστορικά στοιχεία του μελιού

Το μέλι είναι πολύτιμο αγαθό στην ιστορία από την αρχαία Ελλάδα και μετά. Υπάρχουν αμέτρητες αναφορές για την καθημερινή χρήση του μελιού για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και την διατροφή. Χαρακτηριστικά πιστεύαν ότι οι θεοί τους έτρωγαν αμβρωσία και ότι ο Δίας μεγάλωσε τρώγοντας μέλι.

 

 

 

Το Ελληνικό μέλι

Στην Ελλάδα τα μελίσια είναι διαδεδομένα, χαρακτηριστικά θεωρήται ότι υπάρχουν περισσότερα μελίσια ανα τετραγωνικό μέτρο από όποιασήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Το ελληνικό μέλι από την άλλη θεωρήται εξαίρετης ποιότητας και ένα από τα παγκοσμίος καλύτερα λόγο της μεγάλης ποικηλίας της ελληνικής χλωρίδας και της ηλιοφάνειας.

Μεγάλο μέρος της ελληνικής παραγωγής μελιού είναι μέλι από πεύκο ή θυμαρίσιο και μικρότερο ποσοστό του είναι μέλι ανθέων.

Επιλογή μελιού

Αυτό που καλό είναι κάποιος να αναζητά όταν επιλέγει μέλι, έτσι ώστε να είναι καλής ποιότητας το μέλι, είναι η αγνότητά του, η μη επεξεργασία του και η επιλογή μελιού που δεν είναι νοθευμένο με άλλα μέλια από διαφορετικές πηγές.

Φράσεις-Παροιμίες

Πολλές φράσεις και παροιμίες έχουν δημιουργηθεί μέσα στο χρόνο που περιέχουν τη λέξη «μέλι» εντός τους. Οι πλειονότητα αυτών των φράσεων δείνουν μια θετική σημασία δείχνοντας έτσι και την θετική επίδραση του μελιού στην ελληνική καθημερινότητα.  Κάποιες από αυτές είναι:

• Όλα μέλι-γάλα
• Στάζει μέλι το στόμα του

Ελληνικά Προϊόντα και Αρχαιότητα

Για τους αρχαίους Έλληνες το φαγητό είχε θρησκευτική και κοινωνική σημασία να μοιράζεται με την οικογένεια, φίλους και καλοδεχούμενους φιλοξενούμενους.

Κυνηγούσαν άγρια ζώα και το κρέας που σκοτώνανε το θυσιάζαν στους θεούς. Έπιναν νερωμένο κρασί προς τιμή του Θεού Διονύσου και ζητούσαν την ευλογία της Θεάς Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης όταν τρώγανε ψημένο ψωμί.

Μόνο οι ευκατάστατοι μπορούσαν να τρώνε αγριόχοιρους και άλλα άγρια ζώα, αλλά αυτού του είδους το φαγητό γινόταν προσφορά στους θεούς σε θρησκευτικά φεστιβάλ και μοιραζόταν στους φτωχούς.

 

Αρχαία Ελληνικα προιοντα

Η βασική τους διατροφή αποτελούνταν από σιτάρι, κριθάρι, ελαιόλαδο και ψάρια, που κάποιες φορές ήταν παστά. Τρώγανε λαχανικά όταν μπορούσαν να τα καλλιεργήσουν και ελιές, σύκα, ρόδια και λεμόνια τα οποία υπήρχαν σε αφθονία και κάνανε τυρί από το γάλα οικόσιτων ζώων, τα οποία ποτέ δεν θυσίαζαν. Θεωρούσαν ανθυγιεινό να πίνουν το γάλα των ζώων.

Παίρνανε το μέλι των μελισσών για να γλυκάνουν το ψωμί τους και κάνανε κέικ από αυτό, καθώς δεν γνώριζαν τίποτα ζαχαρούχο εκείνη την εποχή.

Στην αρχή της αρχαίας Ελλάδας, στα φαγητά δεν περιλαμβάνονταν οι ντομάτες, ή οι μπανάνες ή οι πατάτες που δεν είχαν ανακαλυφθεί εκείνη την εποχή.

Τρώγανε πρωϊνό νωρίς το πρωΐ  και το βραδινό ήταν το βασικό γεύμα, τρώγανε κοντά στο ηλιοβασίλεμα.

Όταν είχαν φιλοξενούμενους στο σπίτι τους για βραδινά συμπόσια, αυτά αποτελούνταν μόνο από άντρες. Οι άντρες μιλούσαν για πολιτική και φιλοσοφία, και κάποιες φορές τραγουδούσαν τραγούδια και απάγγελναν ποιήματα.

Λίστα Ελληνικών προϊόντων της αρχαιότητας που χρησιμοποιόντουσαν στη διατροφή

Οι αρχαίοι Έλληνες τρώγανε πολλά λαχανικά, φρούτα και βότανα τα οποία κάποιες φορές τα μαγειρεύανε σε σούπα, παρακάτω ακολουθεί μια λίστα από αυτά.

• Σπαράγγι, αγκινάρα, βολβοί και όμοια όπως κρεμμύδια και σκόρδο, λάχανο, καρότα, μαρούλι, κάρδαμο, αγγούρι, μάραθο, πράσα, ραπανάκια, γογγύλια, αγριοσέληνο
• Μήλα, πορτοκάλια, χαρούπια, σύκα, σταφύλια, ελιές, αχλάδια, δαμάσκηνα, ρόδια, κυδώνια
• Η αρχαία διατροφή επίσης περιελάμβανε φασόλια, ρεβίθια, φακές και μπιζέλια.